Lichamelijke activiteit: hoe en waarom?
Gepubliceerd door: redactie van Mensengezondheid.orgTags: Lichamelijke activiteit, Beweging, Richtlijnen
(Nieuws van Mensengezondheid.org) Dit artikel is geschreven naar een review door Dr. Marie Alricsson over het nut van beweging en lichamelijke activiteit voor de gezondheid.
Mensen zijn gemaakt voor lichamelijke activiteit en beweging is positief gerelateerd aan gezondheid. Onze actieve lichamelijke levensstijl is tegenwoordig echter veranderd en het lijkt erop dat veel mensen onvoldoende actief zijn.
Lichamelijke activiteit wordt vaak gedefinieerd als “elke lichamelijke beweging die het gevolg is van een activering door de skelet spieren waarbij energie wordt verbruikt.” Fysieke fitheid omvat beide bekwaamheid alsook gezondheidsgerelateerde fitheid. Musculaire uithoudingsvermogen, musculaire kracht, cardiorespiratorisch uithoudingsvermogen, lichaamscompositie en flexibiliteit zijn voorbeelden van gezondheidsgerelateerde componenten van fysieke fitheid terwijl lenigheid, balans, coördinatie, snelheid, vermogen en reactietijd voorbeelden zijn van bekwaamheid.
Modern onderzoek op het gebied van lichamelijke activiteit begon in de jaren 50’ en heeft ervoor gezorgd dat er vandaag de dag sterk wetenschappelijk bewijs bestaat voor de positieve effecten van regelmatige lichamelijke activiteit op de gezondheid en chronische ziekten.
De effecten van lichamelijke activiteit is afhankelijk van de dosering zoals de frequentie, duur, intensiteit en het type van de activiteit en kan gemeten worden met verschillende methoden.
De richtlijnen voor lichamelijke activiteit zijn door de tijd heen veranderd. Eerder werd er vooral gefocust op activiteiten met een hoge intensiteit terwijl tegenwoordig de aanbevelingen zich meer richten op gemodereerde intensiteit om de gezondheid te verbeteren.
De huidige richtlijnen voor volwassenen betrekken 60 minuten of meer aan gemodereerde of intensieve lichamelijke activiteit per dag. Meer dan 60 minuten lichamelijke activiteit zorgt verder voor aanvullende gezondheidsvoordelen. De meeste van deze activiteiten dienen van aerobe aard te zijn. Pubers dienen minstens drie keer per week aan een activiteit te doen op intensief niveau waarbij spier- en botversterkend oefeningen inbegrepen dienen te zijn (volgens de internationale richtlijnen van het WHO).
De Zweedse aanbeveling voor de bevolking is dat men minstens 30 minuten per dag lichamelijk actief dient te zijn. De intensiteit moet daarbij moderaat zijn, zoals een vlugge wandeling, maar zo kan bijvoorbeeld schoonmaken, stofzuigen, opruimen of winkelen ook al voldoende zijn. Extra gezondheidsvoordelen kunnen worden bereikt door deze tijd te verlengen.
Er is gerapporteerd dat oorzaken van sterfte worden vertraagd indien er regelmatig lichamelijke activiteit wordt uitgevoerd, en dat de voordelen worden geassocieerd met een hogere mate aan dosering-respons. Lichamelijke inactieve personen die de aanbevelingen niet willen (of kunnen) volgen kunnen echter nog steeds voordelen halen uit enige lichaamsbeweging. Over het algemeen geldt dus: een beetje is goed, meer is beter.
Dit heeft onderzoekers ertoe aangezet om nieuwe manieren te onderzoeken die het probleem van inactiviteit aanpakken en om beter begrip te krijgen voor de effecten van lichamelijke activiteit.
Gerelateerde interessante artikels:
Mensen zijn gemaakt voor lichamelijke activiteit en beweging is positief gerelateerd aan gezondheid. Onze actieve lichamelijke levensstijl is tegenwoordig echter veranderd en het lijkt erop dat veel mensen onvoldoende actief zijn.
Lichamelijke activiteit wordt vaak gedefinieerd als “elke lichamelijke beweging die het gevolg is van een activering door de skelet spieren waarbij energie wordt verbruikt.” Fysieke fitheid omvat beide bekwaamheid alsook gezondheidsgerelateerde fitheid. Musculaire uithoudingsvermogen, musculaire kracht, cardiorespiratorisch uithoudingsvermogen, lichaamscompositie en flexibiliteit zijn voorbeelden van gezondheidsgerelateerde componenten van fysieke fitheid terwijl lenigheid, balans, coördinatie, snelheid, vermogen en reactietijd voorbeelden zijn van bekwaamheid.
Modern onderzoek op het gebied van lichamelijke activiteit begon in de jaren 50’ en heeft ervoor gezorgd dat er vandaag de dag sterk wetenschappelijk bewijs bestaat voor de positieve effecten van regelmatige lichamelijke activiteit op de gezondheid en chronische ziekten.
De effecten van lichamelijke activiteit is afhankelijk van de dosering zoals de frequentie, duur, intensiteit en het type van de activiteit en kan gemeten worden met verschillende methoden.
De richtlijnen voor lichamelijke activiteit zijn door de tijd heen veranderd. Eerder werd er vooral gefocust op activiteiten met een hoge intensiteit terwijl tegenwoordig de aanbevelingen zich meer richten op gemodereerde intensiteit om de gezondheid te verbeteren.
De huidige richtlijnen voor volwassenen betrekken 60 minuten of meer aan gemodereerde of intensieve lichamelijke activiteit per dag. Meer dan 60 minuten lichamelijke activiteit zorgt verder voor aanvullende gezondheidsvoordelen. De meeste van deze activiteiten dienen van aerobe aard te zijn. Pubers dienen minstens drie keer per week aan een activiteit te doen op intensief niveau waarbij spier- en botversterkend oefeningen inbegrepen dienen te zijn (volgens de internationale richtlijnen van het WHO).
De Zweedse aanbeveling voor de bevolking is dat men minstens 30 minuten per dag lichamelijk actief dient te zijn. De intensiteit moet daarbij moderaat zijn, zoals een vlugge wandeling, maar zo kan bijvoorbeeld schoonmaken, stofzuigen, opruimen of winkelen ook al voldoende zijn. Extra gezondheidsvoordelen kunnen worden bereikt door deze tijd te verlengen.
Er is gerapporteerd dat oorzaken van sterfte worden vertraagd indien er regelmatig lichamelijke activiteit wordt uitgevoerd, en dat de voordelen worden geassocieerd met een hogere mate aan dosering-respons. Lichamelijke inactieve personen die de aanbevelingen niet willen (of kunnen) volgen kunnen echter nog steeds voordelen halen uit enige lichaamsbeweging. Over het algemeen geldt dus: een beetje is goed, meer is beter.
Dit heeft onderzoekers ertoe aangezet om nieuwe manieren te onderzoeken die het probleem van inactiviteit aanpakken en om beter begrip te krijgen voor de effecten van lichamelijke activiteit.
| Tweet | ||||||
Bronnen:
Marie Alricsson (2013). Physical activity why and how? J Biosafety Health Educ 2013, 1:4.
Marie Alricsson (2013). Physical activity why and how? J Biosafety Health Educ 2013, 1:4.
Gerelateerde interessante artikels:
Verder op mensengezondheid:
- Zelf krabsalade maken: eenvoudig en super lekker!
- Het begin van een gezonder leven: je ontbijt!
- Dagritme en slaap: wat heeft dit met melatonine te maken?
- Het bordmodel – hopeloos verouderd of up-to-date?
- Stappen in de communicatie middelen van ziekenhuis: Whatsappen blijkt groots succes
- Rode wijn, druiven en chocolade dragen niets bij aan een langer leven
- Obesitas bij kinderen veroorzaakt door antibiotica
- Alles over de plasticiteit van het brein
- Diabetes type 2 verholpen door een gastric bypass op (morbide) obesitas patiënten
- De kwaliteit van proteïnes – hoe worden ze beoordeeld?
- Hoe op natuurlijke wijze je testosteron te verhogen?
- Is een nieuwe stoel het geld echt waard? Krijg meer gedaan met een nieuwe stoel
- Aminozuren – wat zijn het en wat kan ik het beste eten om de essentiële aminozuren binnen te krijgen?
- Voeding voor een gezonde huid (deel 2)
- Voeding voor een gezonde huid
- Thuisbevalling door verloskundigen verkeerde keuze in plaats van ziekenhuisbevalling door gynaecoloog.
- Ontdekt: Advanced Glycation End products (AGE’s) in zwart eten enorm gevaarlijk
- 8 manieren om van cellulitis af te komen
- Toenemend aantal frituur en ijs in de Nederlandse horecaetablissementen
- Verweer muggen ook deze zomer!
- Het verschil tussen obesitas en overgewicht?
